We lagen nog maar net met de Gemini safe en comfy in Lagoon Marina of we werden al uitgenodigd voor ´Lasagne di Marcelo´ bij hem thuis. Het was lekker en veel. Marcel woont voor het begrip van de meesten van ons nogal luxe. Het is in Simpson Bay aan de overkant van Lagoon Marina waar de Gemini ligt. We zaten buiten op zijn terras waar vandaan je een waanzinnig uitzicht hebt op de lagoon met de vele lichtjes van de super yachts. Deze nacht was de laatste dat Stefan en Aliza aan boord sliepen van de Gemini. De volgende dag verkasten zij naar het Atrium Hotel in Simpson Bay waar meer privacy en comfort is dan op een 46 voet zeilboot. De volgende ochtend heb ik toch maar even naar mijn knie laten kijken. Foto's die later gemaakt werden, maakten duidelijk dat het een kwestie was van slijtage van het kniegewricht en geen trombose.

Om hun naderende vertrek van St.Maarten en de verjaardag van Marcel te vieren, hadden Kimberley en Marcel een pool party georganiseerd. Met de dinghy zijn we naar het feest aan de overkant van de lagoon gevaren. Net zoals op veel feesten buiten NL was er veel te knagen en niet alleen maar te buizen. De jacuzzi leek het verzamelpunt van de vrouwen te worden, hoewel ...


Het was prettig om met Marcel's jeep overal naar toe te worden gereden. Op maandag zijn we aan de Franse kant van St.Maarten naar de ruïne van het destijds zeer luxe 5 star hotel ´La Belle Creole´ geweest. Orkaan Louis heeft hier in 1995 verschrikkelijk huis gehouden. Er zijn pogingen tot wederopbouw geweest. Containers met nieuw meubilair werden klaar gezet, maar deze werden, alsmede de huisraad van het hotel, door de bevolking leeggeroofd. Beweerd wordt dat in elk huishouden op St. Maarten wel een meubelstuk van 'la Belle Creole' te vinden is. Er ontstonden conflicten met de vakbonden. Oplossingen zijn uitgebleven. De vakbonden wilden dat de werknemers ook betaald zouden krijgen voor de maanden dat het hotel gesloten was na de orkaan, maar kennelijk was hiervoor niet voldoende geld beschikbaar. Onbegrijpelijk dat de partijen hier nooit uit zijn gekomen. De mensen hier zeggen: "The hotel was destroyed by the unions and not by Louis", hoewel er ook stemmen opgaan die zeggen dat er een vloek rust op het schiereiland, omdat het ooit een begraafplaats was van Arawak indianen. Nu is het eens prachtige complex prooi geworden van de voortwoekerende tropische natuur.





Trouwens, onlangs, oktober 2014, heeft orkaan Gonzalo Sint Maarten aangedaan. Hij pakte heftiger uit dan was voorzien. Na de hit moesten 37 jachten als verloren worden beschouwd en er was een dode zeiler te betreuren. Kimberley heeft Gonzalo van dichtbij meegemaakt. Het was niet levensbedreigend, laat zij weten, wel avontuurlijk om mee te maken.



Met Marcel en Kimberley hebben we vervolgens nog Marigot (hoofdstad Franse kant) en Fort Amsterdam bezocht. Bot gezegd stelt het fort niet veel voor, maar het uitzicht is mooi.
Vervolgens hebben we in Philipsburg (de hoofdstad aan de Nederlandse kant) inkopen gedaan en zijn we voor sundowners en snacks bij Greenhouse op het terras gaan zitten.

Na dinsdag nog bij le Sucrière, de French Bakery in Simpson Bay, gezamenlijk te hebben ontbeten, hebben we Stefan en Aliza op het vliegtuig gezet. Hierop zijn we gaan inklaren bij het Harbour Office wat deze keer spoedig verliep. In 2005 hebben Art en ik hier bij het uitklaren nog de nodige avonturen beleefd (klik hier).
´s Avonds naar beachbar La Bamba voor de Latin night waar toevallig een bachata contest werd gehouden.

De rest van de week heeft voor Marcel en Kimberley in het teken gestaan van hun definitieve terugkeer naar NL. Ik heb mijn never ending joblist en ben alvast begonnen met het in bulk inslaan van voorraden voor de reis van de Gemini terug naar het vaderland. Dinsdag 24 maart was het zover en zijn we gezamenlijk naar het vliegveld getogen. Marcel vliegt terug naar Nederland en Kimberley en ik peren 'm voor een dag of 10 naar Cuba.