Het Carnival (carni- niet carna-) in Trinidad bestaat uit allerlei verschillende festiviteiten. Er is onder meer een PAN contest (steelbands) en op maandag is er "J'ouvert" een soort 'underworld parade' met demonen en geesten. De feesten gaan de hele nacht door en 's morgens rond 10 uur is het een waarlijk spitsuur in Port of Spain als iedereen naar huis gaat. Wij hadden niet de gelegenheid pre-parties te bezoeken. 's maandags waren Stefan en Geert nog maar net gearriveerd. De dinsdag voor aswoensdag (in Trinidad feesten ze op aswoensdag gewoon door met 'after parties') zijn we de belangrijkste Carnival optocht in Port of Spain gaan bekijken. Voor de jotties van Chaguaramas gaat er een busje die brengt en haalt, wel zo gemakkelijk en safe. Wat we er van vonden? Pijn aan je trommelvliezen en overgewicht bij de paradedames. Vergelijkingen met Rotterdam Carnival waren snel gemaakt; Rotterdam heeft dan meer allure vinden we.








De overtocht naar Grenada (80 mijl) was ruig. Het woei zo'n 20 tot 25 knoop en omdat we merendeels aan de wind moesten zeilen werd het ook een natte tocht. Met het overkomende water werd snel duidelijk welke luiken en luchthappers niet goed afsloten. (Daar moet ik echt wat aan doen voor dat Robert en ik aan de Atlantic crossing beginnen.) We deden er 17 uur over en vrijdag om 9 uur 's morgens konden we vastmaken aan een mooring in Prickly Bay aan de zuidkust van Grenada (11 59.91 N 61 45.67 W).

Prickly Bay ligt vol met jachten. Het is omgeven door goed onderhouden huizen met gemanicuurde gazons en geeft een totaal andere aanblik dan het scruffy Trinidad. Het inklaren, direct naast de marina, nam nogal tijd in beslag, omdat we gebruik moesten maken van het electronische SEA-CLEAR systeem, een digitaal document wat de meeste eilanden van de Eastcaribbean zouden gebruiken.
's Middags zijn we met de dinghy naar een steiger dicht bij de weg naar de hoofdstad St.George gevaren, hebben East Caribbean dollars uit de muur gehaald en zijn met een minibus naar de stad gereden.


Stefan maakt een praatje met de local dealer

Schilderachtige stad op een rotspunt gebouwd, lijkt het, met een dominant aanwezig cruise schip. Zaterdag hebben we een taxi afgehuurd en het eiland verkend.




We bezochten een nootmuskaatplantage, omgebouwd tot museum. De rumfabriek was helaas gesloten. In plaats daarvan reden we naar het oude vliegveld waar cubanen met russische vliegtuigen neerstreken rond de jaren '80. In '83 volgde de invasie van de US troepen, nadat de zittende president was vermoord en er een politieke chaos dreigde. De US wilde voorkomen dat er een communistisch bolwerk in hun achtertuin zou worden ontwikkeld en kwamen "orde op zaken stellen". Het vliegveld is niet meer als zodanig in gebruik. Er zijn nu dragraces en er vinden bijeenkomsten plaats van motorclubs. Het bezoek aan twee russische vliegtuigwrakken werd de highlight van de dag, vonden we alle drie.
foto's: Stefan van Zeijl (behalve 09 en 10a)