Omdat we weinig wind hadden de hele nacht, komen we wat later aan. We moeten goed de vaarroute bekijken, de ligging van boeien e.d. voor we de baai van Santiago kunnen binnenvaren. Frans wijst ons op het Fort op de hoek en de 2 schoorsteenpijpen van de fabriek. Frans wordt er stil van. Na al die jaren dat hij vanaf het vasteland van Cuba heeft staan dromen hier ooit eens met z`n Gemini aan te komen varen, is het dan zover. Hij meldt zich met de marifoon in z`n beste Spaans en dan mogen we naar binnen. Na een wat moeilijke manoeuvre langs een steiger, ze willen ons per se op een bepaalde plek hebben, maken we vast. Direct daarna begint het circus te draaien van de autoriteiten. We hebben nauwelijks tijd om het op ons te laten inwerken. Het is volbracht, het is gedaan. Althans voor ons dan, eindpunt Cuba. Ik merk dat het me toch meer doet dan ik had gedacht deze aankomst op Cuba.