In de marina krijgt de GEMINI aan de meest zuidelijke steiger een mooie plek aangewezen met uitzicht op de rivier. Eenmaal met mijn bootje veilig in de box geef ik me over aan gemijmer en realiseer me dat ik de Stille Oceaan ben overgestoken. Vanaf Bahia de Caraquez in Ecuador is dat meer dan 8000 mijl. Veel tijd om te ‘chilluh’ heb ik echter niet. De GEMINI moet worden voorbereid voor een periode van 6 maanden op de kant en ik moet nog een visum regelen voor een 3 daagse tussenstop in Shanghai. Een visumaanvraag over de post bij de Chinese ambassade zou gezien de tijd kunnen, maar dan moet er ook niets verkeerd gaan. Ik besluit voor de optie met minder risico en neem op zondagmiddag de trein naar Brisbane. Het is een rit van 4½ uur door een interessant heuvellandschap. Ik neem mijn intrek in het Base X hostel, Edward street, in een oud pand van rond 1920 (zie foto). Diezelfde avond doe ik in de stad mijn eerste verkenning.
Misschien omdat ik lang verstoken ben geweest van het stadse leven vind ik het straatbeeld van Brisbane leuk en prikkelend. Met het subtropische klimaat zijn er veel mensen op straat en weinigen zijn herkenbaar als ‘oorspronkelijke’ Australiers. Er zijn 1.7 miljoen mensen in Brisbane, de gemiddelde leeftijd is rond de 35 jaar en uit de boekjes haal ik dat ruim 95% van de bevolking niet in Australie is geboren. Het merendeel zijn Engelsen, op de voet gevolgd door Nieuw Zeelanders en Zuid Afrikanen. Voorts zijn er veel Aziaten (Chinesen, Vietnamezen en Philipino’s) wat bijdraagt aan de culturele mix op straat.
Veel jonge vrouwen in Nederland blijken Australië te associeren met UGG boots en voor een aantal uit de familie ben ik op onderzoek uit gegaan. Er zijn vier verschillende UGG merken, te weten Jumbo UGG, uGg, UGG made in Australie en UGG Merino. Alle vier beweren ze de enige echte UGG te zijn. Bij ‘UGG made in Australia’, hangt er zelfs een statement midden in de winkels. Skinny’s, die de uGg verkoopt, is de duurste. Deze boots zijn Amerikaans en worden in China gemaakt; er zou hoge importbelasting op zitten. Welke UGG dan ook, alle vier de merken kosten omgerekend meer dan 100 euries en zijn daarmee niet interessant om in Oz aan te schaffen. uGg’s kun je het beste in Amerika kopen, hoor ik.
Bij het Chinese consulaat blijk ik voor de visumaanvraag een aparte verklaring nodig te hebben dat ik legaal in Australie verblijf; het document kan ik bij het immigratiekantoor aanvragen en diezelfde ochtend ophalen. Per post zou de visumaanvraag dus zijn mislukt!
Dinsdagavond moet ik vanaf het station in Bundaberg een taxi nemen om op mijn boot, 24 km verderop, terug te kunnen komen. De marina ligt geisoleerd en voor Hollandse begrippen is het openbaar vervoer ‘naatje’. Sowieso zou ik niet in deze marina een orkaanseizoen van 6 maanden uit willen zitten. Er is weliswaar een hoge professionele standaard en het is er erg schoon en onderhouden (de grasperken worden regelmatig gemillimeterd), maar er zijn veel regels die de mogelijkheden om aan je boot te werken inperken. Voorts is er op de steigers weinig sociaal verkeer en ’s avonds lijkt iedereen om 9 uur al op een oor te gaan. Boodschappen kun je doen in de stad. Twee keer per dag gaat er een shuttle, die echter niet wacht tot je klaar bent met boodschappen. Daarvoor moet je de openbare bus nemen die 5x per dag, alleen op werkdagen, rijdt. Ik doe mijn boodschappen in het plaatsje Burnett Heads, een half uur lopen. Sinds kort is er een grote supermarkt. De karakteristieke general store aan de overkant is daar mee gedoemd te verdwijnen.
Donderdagochtend is de Gemini probleemloos op de kant gezet en op een terrein gestald waar je wèl mag schuren en schilderen. Daar ben ik ook gelijk mee begonnen. De meest zorgelijke roestplekken onder het potdeksel (de voetrand) heb ik met anti-roest behandeld en in de primer met een isolatielaag gezet. Daar kan ik in mei volgend jaar mee verder.
