Deze dag staat in het teken van Iris haar vertrek,`s morgens drinken we koffie op de Gemini en gaan we mail bekijken bij de chinees aan de overkant van de weg. Hij is de helft goedkoper dan de ´mailbox´, maar ja, dat zijn dan ook Amerikanen. Om 3 uur naar JULIANA-airport. Iris checkt in en we belanden in de bar van het vliegveld en zoals overal ter wereld betaald men daar de hoofdprijs. Een biertje 3 dollar 50!! en dan gaat het hard. We nemen afscheid met een traantje en daar gaat ze. We hebben afgesproken om haar aan het einde van de startbaan uit te zwaaien, dat kan hier! Later meldt ze ons dat ze ons nog heeft zien staan ook! We zijn allemaal een tikkie van slag.
Een nieuwe fase begint nu voor ons 3-tjes. Ik kook op de boot om vast te wennen, gekookte aardappelen, boontjes en balletjes gehakt, uit blik, die nog van Cabo-Verde meegekomen zijn. De geplande kip bleek nog te diep ingevroren, het mocht de pret niet drukken. Lies en ik krijgen steeds meer gevoel met de boot. We weten dat we over een paar dagen gaan beginnen aan iets wat totaal nieuw voor ons is. Reizen op zee, hoe zal dat zijn. We hebben wel eens op een bootje gezeten natuurlijk, maar meer ook niet!! Het devies is dus,afwachten maar. We slapen nog steeds in ons appartementje en de auto houden we ook nog aan i.v.m het sjoppen. Zonder eigen vervoer is dat hier niet te doen.
In de tussentijd hebben we nog een monteur aan boord gehad om te kijken naar de afsluiters (seacocks genaamd, what’s in a name) en hoe die eventueel te vernieuwen. Zijn advies was om ze eerst maar eens met de föhn te verhitten, wat Frans al voorzichtig had uitgeprobeerd. Zonder resultaat. Wij zijn föhn van z`n kaptafel gehaald en aan de slag. Na 15 minuten, 20 minuten ---- nog muurvast. Nogmaals verhit en laten afkoelen en weer föhnen. Een paar uur later ga ik weer eens proberen en wat voel ik??? Beweging!!! Ik haal Frans erbij en zeg: "Voel jij wat ik voel?" Een kreet: NAAAAAHHHHH!!!! Dat is de eerste en we hebben er nog eentje die muurvast zit. Dus daar gaattie weer en om een lang verhaal kort te maken; na een paar dagen horen we nog een keer, NAAAAAAAHHHHH!!! Je gelooft het niet, geen monteur meer nodig en wij hebben weer wat te vieren.
