Van de Atlantic naar de Pacific gaan er dagelijks drie jachten door het Panamakanaal. Elk jacht heeft zijn eigen loods. De fee is $ 600. Om de doortocht te kunnen maken heb je 4 lange, dikke trossen nodig (die je voor $ 15 dollar kunt huren) en ongeveer 10 autobanden als extra fenders (nog eens $ 50 en $ 10 dollar om ze aan de andere kant te kunnen dumpen). Er worden hier goede zaken gedaan.

De jachten worden meestal, afhankelijk van de afmetingen, in een nest aan elkaar gebonden. Het grootste jacht in het midden. Elk jacht heeft 4 line-handlers aan boord. De line-handlers van het jacht in het midden hebben niet veel te doen, behalve dan een stevig ‘nest’ van de drie boten maken.
In de sluis worden dunne lijnen met een loden balletje aan het einde van boven af de sluismuren naar beneden gegooid. Met deze dunne lijnen worden de dikke trossen naar boven getrokken en op zware bolders gezet. De line-handlers van de twee buitenste jachten doen al het zware werk, dat wil zeggen, zij moeten steeds bij het dalen en stijgen de lijnen strak houden en het nest in het midden van de sluis moeten houden. Het water in de sluizen kan flink tekeer gaan. Vooral de schroef van een groot koopvaardijschip kan een zware ‘wash’ teweegbrengen.

Om ervaring op te doen ben ik als line-handler met de catamaran “Windsong” van Ray en Barbara uit Zuid Afrika meegegaan. De 2 x 9 Pk diesels bleken niet sterk genoeg om het nest aan te drijven en te sturen, een taak van het jacht in het midden van het nest. Het roer en de power van de twee buitenste jachten werden gebruikt als aanvulling en zonder problemen zijn we de 6 sluizen doorgekomen.



Elk jacht moet een gemiddelde snelheid van 8 knopen kunnen halen om het verkeer van de grote schepen niet te ontregelen. Er zijn maar weinig jachten die zo snel kunnen. Leuk om te zien hoe iedereen glashard liegt, ook op papier. Tragere boten vallen in een veel duurdere tariefgroep. De loodsen hebben daar begrip voor. Trouwens de loodsen die ik heb meegemaakt, vond ik allen prettige, professionele figuren.

Na eerst nog een dag te zijn verzet, was donderdag 17 mei la Gemini aan de beurt. Nog maar net op tijd kreeg ik de 4 line-handlers rond door er twee van Conrad, een Australische single-handler, over te nemen, die ze in een backpackers-hostel in Panama city had geronseld. Het was wat je noemt “full house” aan boord met vijf mensen die te eten moeten hebben en een kooi om te slapen. Het menu van Barbara voor ontbijt, 2x lunch en diner had ik gewoonweg gekopieerd en voor een belangrijk deel van te voren klaar gemaakt. Leuk dat de catering de waardering van de crew kon wegdragen.

De transit werd een feest. Donderdagmiddag om 4 uur kwam de loods Guillermo aan boord. De eerste sluisdoorgang verliep een beetje onhandig, er waren nogal wat correcties met de trossen nodig, vanwege onervarenheid. De volgenden verliepen uiterst soepel. Voor de nacht zijn we aan een boei gaan liggen in Gatun lake. Gatun lake is een stuwmeer met zoet water, 26 meter hoger dan de oceaan en omgeven door jungle. De loods is er van boord gegaan om de volgende ochtend 6 uur weer te verschijnen. Wij waren allemaal erg moe en na het eten en de nodige neuten gingen we te kooi. De totale stilte voor de dageraad werd verbroken door het gebrul van de ‘howling monkeys’, die om het hardst tegen elkaar oploeien. Ik heb me laten vertellen dat het feitelijk kleine aapjes zijn. Kleine mannetjes met een grote scheur!
De tocht vrijdag ging door de jungle, met grote tankers en containerschepen als tegenliggend verkeer. Heel mooi. Voor de lunch zijn we weer aan een boei gaan liggen. Er volgden nog drie sluizen en we daalden weer 26 meter. Via the live webcams van de Miraflores Locks konden dochter Kimberley en vrienden Art, Lies en Chris, de Gemini in het nest met de Oukiok en de Adriatica door de sluis zien gaan. Ze mailden zelfs foto’s die je hiernaast ziet.

Tegen 2 uur gingen de laatste sluisdeuren open. We voeren onder de Centennial bridge en de Puente de las Americas door en keken uit op de Pacific, voor het komende jaar mijn speeltuin en zwembad. Ja hoor Aad, ook mijn viswater!

Zondag kwam Harriet.. Het plan is om via Islas Las Perlas naar Ecuador coast te zeilen en over te steken naar de Galapagos. We houden jullie op de hoogte.