Alles staat nog in het teken van het prepareren van de Gemini voor een lange reis. Helaas voor mijn dochters Kimberley en Proza, die liever een weekbericht met een hoog GTST-gehalte lezen, toch weer enkele technische opmerkingen.
Voor de afwatering van de kuip en de bilge hebben de meeste boten twee pijpen en/of slangen die onderwater uitkomen. Van de Gemini zijn die van staal gemaakt. Ik heb me laten vertellen dat in de jaren 80 ze nog niet wisten hoe roestvrijstaal aan staal te lassen. Tegenwoordig worden alle standpijpen van RVS gemaakt, om controle op de corrosie te kunnen hebben.
Juist op het wind/waterniveau, waar het afwisselend nat en droog is, kan de zuurstof er goed bij en is de corrosie het hevigst. Let maar op meerpalen die juist bij het wateroppervlak doorrotten. Direct onder de kuipvloer werden deels de standpijpen van de Gemini 2 weken geleden al vernieuwd. Inspectie, gewoon keihard met beitel en hamer op die pijpen rammen, leverde één gaatje op. Het gaatje werd gelast, maar ik hield er een onprettig gevoel aan over, niet zeker wetende hoe dun die pijpen inmiddels geworden waren. Zo’n beetje alle experts die hier op de werf rondlopen heb ik de kwestie voorgelegd. Uiteenlopende adviezen dus, variërend van “niets doen want zo slecht zijn ze nog niet”, ‘doek er omheen’, dat wil zeggen in de epoxy zetten of afkorten en slangen er tussen maken. Dat laatste is niet mogelijk gezien de grote diameter van de pijpen en de vele vertakkingen. Een enkeling suggereerde het zekere voor het onzekere te nemen en tot vernieuwing over te gaan. Dat laatste heb ik gedaan, me realiserend dat het toch binnen een jaar moet gebeuren en hier op de werf de mogelijkheden er zijn. Het is een redelijk ingrijpende, lastige en dure operatie. Je kunt er slecht bij, je krijgt die pijpen er moeilijk uit en de nieuwe er moeilijk in.
Gelukkig is deel 1 van de operatie gelukt en zijn de oude standpijpen er uit. Er zitten nu 2 grote vierkante gaten in Gemini’s romp, not a pretty sight kan ik je verzekeren. Natuurlijk wilde ik weten hoe dun de krengen dan werkelijk waren en een van twee werd doorgesneden. Ik had er probleemloos nog 1 jaar mee rond kunnen varen, maar daarna had er echt wel iets moeten gebeuren.
