La Gemini staat op de mooiste plek van de werf, al zeg ik het zelf. Ik heb uitzicht op de Versalibaai met rechts de Coastguard, in het midden Isla en links een scheepswerf. De schoorstenen en fakkels van raffinaderij Isla staan wat de wind betreft de goeie kant op. Zit je downwind van dit complex dan heb je af en toe het genoegen van de ‘zwarte sneeuw’. De leerlingen van de middelbare school “Maria imaculata” (Maria, onbevlekte ontvangenis …) ten westen van Isla hebben meer dan gemiddeld klachten aan de luchtwegen, zoals bronchitis. De eilandregering, die zich wel geplaatst zal zien voor het dilemma werkgelegenheid of zorg, heeft nog steeds niet voor een harde ZORGlijn willen kiezen.
De eerste week op m’n bootje is al weer bijna voorbij. Aan het klimaat en het soort leven was ik eigenlijk wel weer snel gewend. Net of je een intern geheugen hebt waardoor je sneller aan een volledig andere, maar bekende situatie kan adapteren. De meeste moeite houd ik met de Antilliaanse eilandmentaliteit en dan met name als je er iets gedaan wilt krijgen. Om maar eens een voorbeeld te noemen, DHL-Curaçao. Eind september 06 vanuit Holland een pakketje laten versturen met Perkinsonderdelen, zodat Jasper, die toch al op de Gemini aan het klussen was, die mooi zou kunnen monteren. Het pakketje komt niet aan. Het blijkt dat de Perkins-importeur eerst mijn naam en daarna de naam van de werf als bestemming heeft opgegeven. Tja, ik zat in Nederland en voor DHL is er dan niemand die het pakketje in ontvangst mag nemen. Dat ik er nu zelf ben, januari 07, en als geadresseerde het pakketje in ontvangst zou kunnen nemen, lijkt er niet meer toe te doen. Dit geval ligt buiten de gangbare lijnen en een creatieve oplossing blijft uit. Al beweeg ik hemel en aarde, ik krijg het niet voor elkaar. Nadat ik vanuit Holland al 4 x per mail had geïnformeerd, “Uw zaak is overgedragen aan Lorraine.”, hier 2x op het kantoor ben langs geweest, “U moet maandagmorgen 9.00 uur terugkomen.”, 5 x heb getelefoneerd (Lorraine was 3 x in vergadering) vraag ik ten einde raad aan de Antilliaanse secretaresse op het kantoor van de werf: “Wat te doen?” Ze belt 1x op en de volgende dag heb ik het pakketje. Om gek van te worden.
Voor degenen die het nog niet weten: ik ben de Gemini aan het prepareren voor een lange reis. Als ik haar ‘fit’ krijg is het plan via Aruba, Colombia en Panama, de Pacific op te gaan. De keuze die zich dan aandient is of richting Frans Polynesia met Nieuw Zeeland als eindbestemming of de Gemini een seizoen achterlaten in Ecuador (Salinas).
Voor de technisch geïnteresseerden: ik heb een nieuwe omvormer 220V geïnstalleerd, veiligheidsmiddelen nagelopen (liferaft, 3 brandblussers, epirb en een 7L duikfles voor keuring en servicen weggebracht), nieuwe dieptemeter (Raymarine) en accu’s (6 Trojans van 6 V) besteld. Pakket met o.a. Kipor-2000 benzinegenerator en 45 W zonnepaneel is aangekomen. In de strijd tegen de roest zijn Stanley de lasser en ik nu delen van de kuipvloer rond de standpijpen aan het vernieuwen.
