De route die de meeste zeilers die hier voor anker liggen zullen volgen, rekening houdend met het orkaanseizoen (dat loopt van juni t/m november) is via Cartagena (Colombia) en de San Blas eilanden (P) naar Panama. Vanaf Panama gaat een deel via San Andrès en Providencia Island naar Honduras en Guatamala (Rio Dulce) om dan vervolgens naar Florida en/of Europa te zeilen. Een ander deel gaat het Panamakanaal door om dan, vaak via Galapagos en Polynesie naar Nieuw Zeeland te varen. De meesten volgen zo de passaatwinden en hebben ´wind op de kont´. Slechts een enkeling bokst tegen de heersende wind en stroom op of volgt een geheel eigen route.
Een voorbeeld zijn Eric en Jenia met het zeilschip ´META´. Eric is een Hollander, geboren in Indonesië. Hij heeft de laatste 20 jaar in Japan gewoond en gewerkt. Als laatste heeft hij zich bezig gehouden met de fabricage van kunstnieren. Jenia is Russisch en afkomstig uit Lazarovska aan de Zwarte Zee. Zij is dochter van een vader met een watersportbedrijf en dus niet onbekend met de zeilwereld. Eric heeft via het internet bemanning gezocht en zo Jenia (en haar eeneïige tweelingzus) leren kennen.
Voor de bootjes-gekken: Het schip (aluminium, 54 voet, 35 ton, kottergetuigd, 90 pk Perkins) is ontworpen door schipper Erik zelf. Omdat hij uit de familie stamt van een van de zeer bekende Nederlandse jachtontwerpers (...), heeft hij zijn ontwerp op deugdelijkheid kunnen laten doorrekenen. Gebouwd werd er, vanwege financiële overwegingen, op een werf in St.Petersburg. Om de Russische winter voor te zijn werd in oktober 2004 het ruime sop gekozen, hoewel het schip nog niet vaarklaar was. De zeilgarderobe, de bedrading en de opzet van de huiddoorvoeren waren niet deugdelijk. Met 3 toiletten, meerdere gootsteentjes etc. was er slechts 1 centrale standpijp voor de afvoer en 1 centrale standpijp voor de invoer van zeewater ingebouwd ( volgens de opvatting hoe minder huiddoorvoeren naar buiten, hoe veiliger). Ook de waterdoorvoer van de 4 standpijpen van de kuip, die geen korte weg naar het water hadden, was zeer onvoldoende.
De Baltische zee in de winter, op de route van Helsinki naar Zweden, zullen Eric en Jenia, nooit vergeten. Met 3 dagen zware storm (10 Bft) met uitschieters naar 70 knoop wind, lagen zij min of meer ook 3 dagen op één oor. Er was continue veel water in de kuip en de mast lag meerdere keren plat op het water zodat de bemanning rechtop stond tegen de bodem van de kuip. Eric: "Ik kon de kiel zien!". Het meest angstaanjagende is nog het stormgeluid geweest en het gehuil van de wind in het tuig "We moesten heel hard in elkaars oor schreeuwen om nog iets te kunnen verstaan".
De ingehuurde bemanning stapte vervolgens af onder het mompelen van allerlei vage motieven. Eric en Jenia vervolgden de tocht.
In 2005 verbleven zij 9 maanden in Nederland. In Breskens werd feitelijk het binnenschip opnieuw gebouwd. met nieuwe betimmering, bedrading isolatieschuim, extra standpijpen in de kuip etc. Het resultaat mag er naar mijn mening zijn. Het is een prachtig en sterk eigentijds schip met overal ruime stahoogte. Mogelijk dat het hoge vrijboord haar windgevoelig maakt en de stabiliteit beïnvloedt.
Via de Canarische eilanden zijn ze naar Barbados gevaren en naar het zuiden afgezakt. In Venezuela, ja in Porlamar, werd de nieuwe dinghy gejat, ondanks dat ie aan een ketting lag. Jenia´s tweelingzus is een eind meegevaren en na circa 3 maanden terug naar Rusland teruggekeerd.
Het plan is nog dit jaar via Panama naar de Markiezen ( Polynesie) te zeilen en dan min of meer langs de equator via Filippijnen en Taiwan naar Japan te varen.
Piraten? Als je maar het zuiden van de Filippijnen mijdt. De doldrums, het beruchte windstille gebied rond de evenaar? Met de moderne apparatuur aan boord is het mogelijk de gebieden met de meeste wind op te zoeken. Voor diesel is de tankinhoud 1500 liter en voor water 800 liter.Het plan is 6 maanden in Japan te blijven. Daarna? Whatever plan will come up: "Cruisers plans are written in sand"!!
Laatste nieuws: Dinsdag komen Coja en Proza voor 10 dgn naar Curacao.
