Het is rielekst hier en goed uit te houden. Het zou een uiterst geschikte tijd zijn om de klusjeslijst af te werken; op snelheid ben ik echter nog niet. Veel gebeurtenissen doen ze hier niet voor of het moet een krabbend anker zijn dat dan op kanaal 72 van de marifoon is te volgen of iemand vertrekt naar de andere kant van de Atlantische Oceaan en roept dat om met zijn elektrisch versterkte toeter.

Vorige week werd door een aantal zeilers een dode schildpad in het Spaanse Water aangetroffen en overgedragen aan CARMABI (Caribbean Marine Biological Institute hier op Curacao). Hierover werd het volgende persbericht door Carmabi opgesteld:

Dode zeeschildpad te Brakkeput    Willemstad 17 mei 2006
Van Restaurant Sarifundy te Brakkeput heeft CARMABI gisteren de melding binnen gekregen dat er een dode zeeschildpad was aangetroffen bij de nabij gelegen vissershaven. Het dier was inmiddels naar het restaurant toegesleept. Volgens Leon Pors, Hoofd van de Sectie NME van CARMABI, gaat het om een mannelijke Soepschildpad oftewel Green turtle. Daarnaast gaat het om een volwassen zeeschildpad, naar schatting wel 40 jaar oud. Het dier was, te zien aan de beschadigde flipper, blijven haken aan een vislijn en is daardoor verdronken. De zeeschildpad is meegenomen naar CARMABI en wordt daar verder onderzocht door aanwezige biologen. Verder zullen bepaalde delen gebruikt worden voor educatieve doeleinden.
‘De Soepschildpad is verdronken doordat het vast bleef haken aan een vislijn’. Het zien van de nylon vislijn op deze foto in de krant leverde verontwaardigde reacties op bij de vinders. Het was immers geen vislijn, maar een touw waarmee de schildpad had vastgezeten en ze hadden het nog gefotografeerd ook. Verontwaardiging ook bij de vissers die zich beschuldigd voelden, omdat er nadrukkelijk over een vislijn werd gesproken. In berichten in de krant gaven zij uiting aan hun verontwaardiging. Een verontschuldigende reactie van Carmabi volgde in Amigoe, het Nederlandstalige dagblad. Het was alleen als illustratie van de tragiek bedoeld en niet als beschuldiging aan het adres van vissers. Zeeschildpadden zijn niet beschermd door de wet. Zoals de benaming ‘soepschildpad’ al doet vermoeden, worden ze beschouwd als lekkernij ….. De sectie die CARMABI heeft verricht heeft overigens voldoende aanwijzingen opgeleverd dat het dier, volledig gezond, een verdrinkingsdood gestorven is.

Wisten jullie dat het schild wel 1.50 m lang kan worden; het beest is dan onderhand wel een flinke 50’er. De vrouwtjes leggen na ongeveer 30 jaar voor het eerst eieren. Dat doen ze ’s avonds op het land en gaan dan terug naar zee. Nadat de mannetjes uit het ei komen gaan ze meteen de zee in en komen daar nooit meer uit. Volwassen exemplaren, hoewel omnivoor, eten vooral turtle grass en dat is ruim voorradig in het Spaanse water.