Gemini Route Logboek van Alles wat ContactBlogStartpagina
 
mei-juni´05
  Cuba-Jamaica-Haiti-
 Curaçao
 - Toos, Wilma &Frans

april.´05
  Cuba zuidkust
 - Harriet &Frans

mrt-apr.´05
  Cuba
 - Frans

februari´05
  St Maarten-St Croix-
 Puerto Rico-
 Dom.Republiek-Haiti-
 Jamaica-Cuba
 - Art, Lies & Frans

kerst´04 - jan´05
 Kp Verden - St Maarten
 - Iris & Frans

najaar 2004
  Ned-Gran Canaria
 - Lino & Frans



  donderdag 24-02-2005:  Aankomst Jamaica, Welkom door de “Flagman”. -LIES

We moeten een soort inham invaren en goede uitkijk naar de boeien houden om het haventje van Port-Antonio te kunnen bereiken. Er is, een vrij smalle vaargeul met links (sorry=bakboord) een vuurtoren en rechts (sorry=stuurboord) een eilandje, Navy island. Sowieso kun je het op afstand al zien aan de plek en de kleuren van de boeien. Ook iets wat, al dan niet met verrekijker, niet zo eenvoudig is als het lijkt. Het ziet er erg mooi groen en tropisch uit. Het is 11.00 uur en al bloedjeheet.Als we de bocht omvaren, zien we dat het door Frans geplande haventje er niet meer is. Links is er een gloednieuw haventje met ruime steigers. Plan 1 is om aan een mooring te gaan liggen. Aan de kant staat iemand als een waanzinnige te zwaaien en te roepen om ons naar de kant te lokken. We maken er uit op dat het de bedoeling is dat we eerst aan de steiger moeten aanleggen om in te klaren. De man wappert met de Jamaicaanse vlag en zegt dat we hier moeten blijven liggen. De douane komt eraan en we moeten onmiddellijk z`n vlag kopen. ”Twenty dolla, YaMan, it`s nothing man ..“ Aan het eind van de steiger meren we af. Hij helpt natuurlijk, maar z`n vlag kopen we toch nog maar even niet. Niet lang erna komen de officials, 2 manen 2 vrouw sterk. De dames zijn in opleiding. Op hoge hakjes en keurig gekleed stappen ze kirrend en giechelend aan boord. Frans is niet zo blij met die naaldhakken - die maken putten in z`n boot- .But, what can you do? Een van de dames heeft een jaar in Maastricht gestudeerd en vindt het leuk dat we uit Nederland komen. Diverse formulieren moeten weer worden ingevuld. Er komt nog een official aan boord, een zeer oude man die met moeite aan boord klimt. Hij is de health-officier. Komt hij onze gezondheid bekijken? In de bloedhete kajuit begeeft hij het bijna zelf. Eindelijk kunnen we aan wal en de gele vlag kan uit de mast. De flagman heeft het gelukkig opgegeven en is niet meer te zien.
We gaan eerst de boel bekijken. Het ziet er allemaal even mooi uit. Super de luxe, mooie grote schone douches, was/droogmachine`s, gratis internet, een zeer verzorgde tuin en een zwembadje. Poe, poe, poe! We spannen weer een zeil over de boot voor wat schaduw, want het is branden hier.
We lopen het stadje in. Het haventje is volledig door hekken afgescheiden van het stadje en er is bewaking. Zodoende lopen we van de luxe weer een andere wereld binnen. Het plaatsje is kleinschalig, niet armoedig, veel rondhangende jeugd met lage kruis-boeken, petjes op, rasta-mannen, ganga en harde reggea-muziek. Er zijn 2 supermarktjes en genoeg banken en pinautomaten. Ook is er een markt. Jerk-chicken lijkt de specialiteit hier te zijn. Niet veel toeristen,leuk! We zoeken een winkeltje om een vlaggetje te kopen en betalen 2 dolla!! Yaman!!
We besluiten in het haventje aan de steiger te blijven liggen. Er liggen een paar andere boten en er hangt een zeer relaxed sfeertje hier. De eerste andere zeilers die we spreken vertellen dat ze hier kwamen voor een paar dagen en er nu inmiddels 7 maanden liggen, zo`n plek dus! Eerst maar eens onze gastenvlaggetje hijsen en een Red-Stripe proeven.







terug naar de reisverslagen

All Rights Reserved 2005-2010. http://www.sy-gemini.nl Design by IMAGEPOINT