De anchorage bij de jachtclub is ruim, met 6/7 m niet te diep en de ankergrond staat bekend als betrouwbaar. Het water is alleen niet schoon en niet geschikt om voor de lol zo nu en dan een duikie te nemen. De club, van voor de 2e wereldoorlog, heeft nog Engelse allure met een bar, restaurant en een 'feestzaal'. Yachties kunnen er voor al hun basale behoeften terecht (water, diesel, douche, laundry, gasfles vullen paar honderd meter verderop) en er is een chandlery waar ik een reserve teleflex-kabel kon aanschaffen. De 2 km naar de stad kun je lopen, met de taxi (2,5 dollar) of met de bus (50 dollarcent,1 euro is circa 2 Fiji-dollar).
Suva is de grootste stad van de hele South Pacific. Het heeft de enige Universiteit van de regio en er zijn veel ambassades. Het straatbeeld is multi culti met behalve de oorspronkelijke Fijians, Polynesiers, Chinezen en Indiers. Met de houten gevels en balconnetjes is de sfeer oud koloniaal en de mensen zijn onwaarschijnlijk vriendelijk. Ook hier wordt op straat vaak met BULA! spontaan gedag gezegd. Een aantal keren ben ik gewaarschuwd voor zakkenrollers en con-men. Jammer dat zo'n stad gelijk dat soort ongein met zich meebrengt. Om in Suva te gaan fourageren is een feest. Er is een grote dagmarkt, hardstikke goedkoop en afdingen is zeer ongebruikelijk. Ook in Suva heb ik niet zelf gekookt met al die opwindende curry-zaken.
Het begin van de week lagen er zeven jachten in de baai. Een aantal zijn naar Musket Cove aan de noordkust gegaan om daar het orkaanseizoen door te brengen. Met vier jachten heb ik veel contact gehad. DO-IT is al op weg naar Nieuw Zeeland. Met NORDIC (een Canadese boot met Martin, Dany en Catharine aan boord) en ROXI (een Engelse boot met Allison en Simon aan boord) vertrek ik waarschijnlijk morgenmiddag, maandag dus. De ochtend hebben we nodig om uit te klaren en de laatste boodschappen te doen. We hopen er 8 a 9 dagen over te doen. Zowel DO-IT, NORDIC als ROXI zijn vorig jaar al In Nieuw Zeeland geweest. We gaan dagelijks via de SSB contact houden; DO-it doet dan ook mee. Ze nemen allen het weer uiterst serieus en als adviseur hebben NORDIC en ROXI Winfrid in de arm genomen, een Duitser die al zo'n 15 jaar in dit gebied kruist en via de SSB-radio (10.090 om 8 uur lokale tijd) een schare, meesten zijn Duits, van jachten onder zijn hoede heeft, umsonst. Bob McDavitt, DE weatherguru, wie je wèl moet betalen, is deze weken niet beschikbaar vanwege congressen of iets dergelijks. Hij schrijft wel elke zondag zijn zogenaamde weathergrams met de waarschuwingen die gelden voor die week. Als we tijdens de oversteek te ver uit elkaar raken, zal ik zelf contact opnemen met Winfrid. Voor elke boot maakt hij een profiel voor de gehele overtocht die dagelijks wordt geupdate. Voor ons weatherwindow zullen we waarschijnlijk eerst een paar dagen moeten motorsailen. Waar we ons enigszins zorgen om maken is een lagedrukgebied bij Sydney; hoe zal dat er over een dag of zes uitzien en waar bevinden wij ons dan. Het maakt een groot verschil of je boven of onder de 30ste breedtegraad zit met zo'n laag (alles onder de 1000 Mb). Zo nodig gaan we schuilen bij Noord Minerva. Mijn voornemen is om dagelijks een update voor de website te maken, net als met de PACIFIC-oversteek.
Een aantal van de belangrijkste routes over de oceanen staat bekend als moeilijk, of zelfs gevaarlijk. Hiertoe behoren de golf van Biskaye, de Noord-West Pacific, de route tussen Aruba en Panama (Baranquilla!) de golf van Tehuantepec en Papagayo, de Rode Zee, de Tasman zee, langs de oostkust van Zuid Afrika en tussen de South Pacific en Nieuw Zeeland. Misschien dat de oostkust van Zuid Afrika het meest listig is,maar er zijn tenminste havens die niet te ver uit elkaar liggen. Wat deze route zo tricky maakt, is dat je, na Minerva, nergens kan schuilen als er slecht weer aankomt.
