Gemini Route Logboek van Alles wat Contact
<< >>
Weekbericht 40 van het jaar 2007, Fare, HUAHINE, Genootschapeilanden - FRANS
la Gemini   Het valt niet mee te kiezen uit de berg foto's die Aron op weg van Tahiti naar Moorea heeft gemaakt. Helaas was er weinig wind de 1e dag, dus mooie actiefoto's zijn het niet geworden. De VHF van Aron deed het op gegeven moment niet meer en we moesten onze toevlucht nemen tot schreeuwen en gebarentaal. Bij die gozer gaat werkelijk alles stuk, maar hijzelf is niet stuk te krijgen ( www.meder.hu, met nu ook een summary in het Nederlands). Inmiddels weet ik wat zijn drive is. Hij wil in zijn land beroemd worden en de derde zijn die rond de wereld zeilt, maar dan wel in een 19 voet bootje en met zeer geringe financiële armslag. Zijn droom is ooit mee te kunnen doen met de beroemde Mini-transat ( 6½ m zeilbootjes). Wie weet vindt hij na zijn reis hiervoor nog eens een sponsor. De anchorage van Robinson's Cove is werkelijk beeldschoon; je hoort er wel geluiden van het verkeer en ik merkte dat ik dat niet meer gewend was. De ankergrond is modder, niet zo best, dus na de eerste dag met wind lag la Gemini bijna tussen de bosjes en heb ik in dieper water met zand opnieuw geankerd.
Papetoai bay Maandag hebben we een wandeling (wat zeg ik, noem het maar een trekking) van 20 km langs de westkust van Papetoai baai gemaakt. Bij hotel, "le Tipanier" hebben we gesnorkeld in de hoop de walvissen te zien die de dag er vòòr waren gespot. Maar in de lagune, achter het rif, maak je daar weinig kans op en we hielden het bij het observeren van het kleine 'wildlife'. Het Picasso trekkervisje komt hier veel voor en het is geinig ze een tijdje te volgen. Eenmaal weer aan boord was ik 'ganz fertig'. Gelukkig hoefde ik niet te koken; Aron had me voor het eten uitgenodigd. Ondanks zijn geringe middelen had hij een lekkere maaltijd in elkaar gedraaid van tofu en spliterwten met een verse kokosnoot vooraf die hij ergens onderweg had gescoord.
Pascal Pascal
De dag er op zijn we naar Cook's bay oftewel Baie Pao Pao verhuisd, ook een mooie baai, maar minder spectaculair qua gebergte dan Papetoai. We ontmoetten er singlehandler Pascal met zijn aluminium Ovni 28. Hij is Zwitser, elektrotechnisch ingenieur, had een managersfunctie in een groot concern en heeft, zoals Amerikanen mooi kunnen zeggen, de 'ratrace' verlaten om een ander leven te gaan leiden. Ik schat zijn leeftijd begin 40. Hij was daarna skileraar, heeft een tijdje over land gereisd en besloot toen te gaan zeilen. Veel ervaring had hij niet. Het meeste zegt hij onderweg te hebben geleerd. Samen met Pascal en Aron zijn we naar de Belvedère uitkijkpost gelopen (een hike van7 km) en hebben onderweg de marea Ahu-o-Mahine bekeken. Marea's zijn antieke Polynesische openlucht tempels waar de goden werden vereerd, belangrijke gebeurtenissen werden gevierd zoals de kroning van een nieuwe koning, oorlogsberaad etc., maar waar ook met offers om de gunsten van de goden werd gevraagd. Meestal bestonden de offers uit vruchten, vis, varkens of honden, die na de offerande werden verorberd. Voor een buitengewone ceremonie werden ook menselijke offers gebracht. Alleen mannen werden geofferd. Vrouwen mochten niet aan de religieuze riten deelnemen. Behalve de lichamen van overwonnen vijanden werden ook mannen van de eigen gemeenschap geofferd. Een raad van notabelen besliste wie van de mannen 'de sjaak' was en besliste er ook over wie van de raad de executie zou uitvoeren. In zijn slaap werd het slachtoffer met een steen buiten westen geslagen en daarna gekooid. Vaak waren het mannen die schadelijk voor de gemeenschap waren zoals een notoire dief. Zo hadden ze een wel zeer draconische, maar tegelijkertijd effectieve manier om van tijd tot tijd de gemeenschap op te schonen.
Aad van der Heijde Zaterdag heb ik de Nederlandse avonturier, kunstschilder, dichter Aad van der Heijde bezocht. Nadat hij 40 jaar geleden, een Tahitiaanse, de dochter van een chief, had getrouwd, is hij op Moorea blijven wonen. Op zijn 21e jaar, hij was toen al schilder maar verkocht niets, is hij van Nederland naar Australië vertrokken. Daarmee heeft hij het advies van zijn vader om de groentezaak in Rotterdam over te nemen, in de wind geslagen. "Anders had ik nu nog peentjes staan te verkopen…" Op weg naar Australië deed het emigrantenschip Tahiti aan dat een grote indruk op hem maakte. Vier jaar later is hij dan ook terug gegaan na eerst allerlei baantjes in de horeca en op passagiersschepen te hebben gehad. Eenmaal getrouwd kreeg het koppel op Moorea de beschikking over een stuk land aan de Cook's bay gelegen, waar in de loop van de jaren een woonhuis, een galerie en een pakhuis op werden gebouwd. Aad, die graag over zijn eigen leven vertelt, zegt in jaren 70 in Amerika bekend te zijn geworden. Op drie continenten heeft hij tentoonstellingen gehad en onlangs heeft hij een door hem geschreven screenplay door een crew uit Hollywood laten verfilmen. (www.aadmoorea.com)
Moorea Zaterdag is Aron met zijn Carina naar Rarotonga (South Cookeilanden) vertrokken, 550 mijl, voor hem ruim 7 dagen varen. Zondag ben ik naar het eiland Huahine vertrokken, 100 mijl verderop, ruim één nacht varen.
op weg naar Huahine
terug naar de reisverslagen


april 2006
 Isla de Margarita
 - Aad & Frans

maart - april 2006
 Curaçao-Isla de Margarita
 - Stefan, Richard & Frans

mei-juni´05
  Cuba-Jamaica-Haiti-
 Curaçao
 - Toos, Wilma &Frans

april.´05
  Cuba zuidkust
 - Harriet &Frans

mrt-apr.´05
  Cuba
 - Frans

februari´05
  St Maarten-St Croix-
 Puerto Rico-
 Dom.Republiek-Haiti-
 Jamaica-Cuba
 - Art, Lies & Frans

kerst´04 - jan´05
 Kp Verden - St Maarten
 - Iris & Frans

najaar 2004
  Ned-Gran Canaria
 - Lino & Frans


All Rights Reserved 2005-2010. http://www.sy-gemini.nl Design by IMAGEPOINT