Het is hier een pleisterplaats van bootjes uit alle windstreken. Het type boot varieert van een soort vergrote BM, tot een groot antiek dwarsgetuigd schip en een peperdure Franse trimaran. De BM, ik schat hem op iets meer dan 7 m, kwam op een avond zeilend de baai binnen. De schipper, aan zijn luid gevloek te horen een Amerikaan, probeerde zijn anker uit te brengen terwijl hij tegelijkertijd zeil moest minderen. Hij kreeg het voor elkaar en had mijn assistentie niet nodig. Een tijdje is Akido, als ik zijn naam goed verstaan heb, mijn buurman geweest. Hij is singlehandler in de ware betekenis van het woord, hij zeilt alleen en mist een arm. Van Japan is hij via California het kanaal doorgekomen en is nu via Jamaica, Dominicaanse republiek, Bermuda en de Azoren op weg naar Europa. Deze route volgen ook een aantal Italianen, die goedkoop een jacht in California hebben gekocht. Als ik zowel Akido als de Italianen over het Haitiaanse Île a Vache vertel als mogelijke exotische tussenstop zijn ze verbaasd. Akido zou het zeker doen, de Italianen bleven huiverig voor Haïti als onveilige plek. De schipper van een Fins jacht houdt het voor gezien. Hij heeft zijn mast naar beneden laten halen en wacht op een plek op een containerschip naar Antwerpen. Hij vindt het maar niks zoals in de Cariben de zeilers met elkaar omgaan (Ze denken alleen aan zichzelf!) en gaat terug naar Europa. De meesten hier echter zijn, net als ik, op weg naar Panama.

Omdat het arbeidsloon zo laag laten velen aan hun boot klussen. Zo laat een Canadees een aluminium doghouse op zijn boot lassen (ja, hij ligt gewoon voor anker) en laten er een aantal een nieuwe sprayhood maken of een cover voor hun dinghy. Ik heb inmiddels nu ook een dinghycover en drie schilders hebben onder het potdeksel de roest weggehaald. Het spuitwerk is van redelijke kwaliteit. Ik had niet voldoende ‘reinwit’ van “De IJssel” en met het kleurverschil zal ik moeten leren leven. Op de foto zien jullie “Chino” en “Nene” die me met het onderhoud aan de Perkins hebben bijgestaan. Zij hebben me ook aan de andere ambachtslieden geholpen.
Als ik me realiseer wat voor materiele pech veel yachties om me heen hebben ondervonden, verbleken mijn eigen tegenslagen. Zo ligt er een Frans jacht die zijn mast op zee heeft verloren, is er een Hongaars jacht die uiteindelijk maar zijn dieselmotor uit zijn boot heeft getakeld en is er een Zuid Afrikaanse catamaran wiens dinghy, als gevolg van de tropische hitte uit elkaar is gevallen. Dat laatste schijnt regelmatig voor te komen. De lijm is niet berekend op deze temperaturen en verweekt binnen enkele maanden.

Komende week hoop ik op weg te gaan richting Panama. Dan krijgen jullie weer via Sailmail berichten van zee.