Al dagen hoorde ik opzwepende Carnavals-ritmen, van verre komend. Op gegeven moment heb ik het werk het werk gelaten en toegegeven aan de urge om achter de band aan te gaan. Het was de avond van de ´children7acute;s parade´ die vanaf vier tot een uur of zeven door een groot deel van Willemstad trekt. Geinig, maar ook veel vermoeide kinderbekkies gezien na dat urenlange dansen. De ´final parade´ heb ik gewoon moeten missen. Uitgerekend net die middag kwam een van de monteurs langs (o.a. alu laswerk voor de zonnepanelen) waar ik al lang op had gewacht.

Vandaag, woensdag 1 maart, was een lucky day. Ik kon met de buurvrouw meerijden naar het postkantoor Groot Kwartier in Emmastad om een pakket met Perkins-onderdelen op te halen. Te voet is het te ver, met openbaar vervoer ben je zo maar 2 uur onderweg. De man achter het loket kon het pakje echter helemaal niet vinden en na een half uur, de rij stond inmiddels buiten, vroeg hij mij om later terug te komen. Toen ik hem zei dat het waarschijnlijk een heel klein pakketje betrof, vond hij het alsnog. De berekende invoerrechten werden door de douane afgetrokken ( een jacht in transit hoeft geen invoertax te betalen) en ik was net op tijd terug op de werf om de nieuwe onderdelen voor de Windpilot in ontvangst te nemen. De truckchauffeur stond al op het punt weg te rijden. Daar was ik anders een halve dag mee zoet geweest om dat van het vliegveld hier te krijgen. Je zou bijna zeggen dat ik haast heb. Nou ja, over een week komen Stefan en Richard aan boord en er is nog veel te doen …..