Dinsdag 16 oktober, de eerste zonnige dag na een week regen, ben ik rond half twaalf vertrokken richting het eiland Raiatea. Totaal geen wind dus dat werd motoren. Zo’n 4 uur later voer ik aan de oostkant van het eiland de Teavapiti pass door. Deze opening in het koraalrif ligt tussen twee kleine tropisch ogende eilandjes en is zeer eenvoudig te nemen. Een uur later kon ik aan een mooring vastmaken ter hoogte van de CNI werf. www.raiateamarine.com/ Een mooie plek met helder water, het koraalrif op veilige afstand en uitzicht op de eilanden Tahaa en Bora Bora. Hier kan ik het wel uithouden tot begin volgende week wanneer de Gemini aan de beurt is om op de kant te gaan.
Bruno met zijn trimaran “Bhajans” ligt hier ook aan mooring. Op Tahiti vertelde hij me dat hij wellicht op Raiatea samen met een vriend een business zou beginnen, als middleman tussen yachties en ambachtslieden of moorings verhuren of zoiets. Een dag later ontmoet ik hem. De plannen zijn drastisch gewijzigd. Hij heeft het wel gezien in Frans Polynesië en denkt er aan zich in Azië (Vietnam of Cambodja) te vestigen. Hij stopt met zeilen (hij heeft, all over the world, jarenlang als schipper in de charterbusiness gewerkt) en wil full-time fotograaf worden. Zijn boot is te koop evenals allerlei losse equipment. Ik heb mijn oog laten vallen op onder meer een zee-anker, een item dat ik eigenlijk, uit veiligheidsoverwegingen, aan boord had willen hebben, maar altijd te kostbaar heb gevonden. We zullen zien of we tot een prijs kunnen komen; hij vraagt wel veel.
